Een topjaar voor een bijzonder duo
En daar zitten ze dan, tegenover elkaar in de boardingroom van het bedrijf EnergyPlatform aan het Herculesplein in Utrecht. Een bijzonder paar. De kersverse Olympische gouden hockeykampioene Renée van Laarhoven (26) en haar partner Sander de Wijn (34). Deze drievoudige Olympiër is in het bezit van een zilveren medaille. Dit jaar nog is hij uitgeroepen tot ‘Beste Speler van de Tulp Hoofdklasse seizoen 23/24.’ Een titel die hij overigens al tweemaal eerder in zijn indrukwekkende carrière veroverde.
De bijzondere prestaties van dit duo komen niet zomaar. Het spreekt voor zich dat er keihard getraind en gespeeld wordt. Je kunt gerust stellen dat hun leven zich met name op en rondom de hockeyvelden afspeelt. Van Laarhoven komt naast het Nederlands Elftal, met inmiddels 71 interlands, uit voor SCHC, De Wijn zette dit jaar na 161 wedstrijden een streep onder het Nederlands team maar is nog volop actief voor Kampong, waarmee hij dit jaar nog de landstitel veroverde.
‘’Ik denk dat dit mijn meest turbulente en emotionele jaar is geweest. Ik heb echt een heel moeilijk seizoen achter de rug met veel blessures. Ik was dan ook al wel een beetje afgeschreven, maar heb nog te veel plezier in het spelletje om dat te laten gebeuren. De revalidatie was zwaar. Zonder arrogant te willen klinken is het mij gelukt weer op niveau te komen op pure wilskracht en doorzettingsvermogen. En daarbij was de steun van Renée natuurlijk heel erg belangrijk. Ik kijk nu alweer uit naar volgend seizoen waarin ik hoop met Kampong de titel te prolongeren’’
Van Laarhoven vult aan; ‘’ Het is echt heel bijzonder wat hij gepresteerd heeft. Ik was er meer voor de mentale steun en ging ook wel mee naar de gym maar had natuurlijk ook mijn eigen programma. En hierin heeft Sander mij ook heel erg geholpen. ‘’
Sander de Wijn en Renée van Laarhoven, daags na het behalen van de gouden plak op de OS in Parijs.
De weg naar Parijs had voor het Nederlands dameselftal maar een eindpunt: het goud binnenhalen. Gezien de gouden medailles in de Champions Trophy (2018 Changzou), het WK (2022, Terassa/Amstelveen) en het EK 2023 (Mönchengladbach) haast vanzelfsprekend. ‘’Ja maar je moet het wel waarmaken. En misschien wel omdat iedereen die verwachting van ons had was dat niet zo gemakkelijk. Ondanks dat Sander mij uitgebreid had voorbereid wat de Olympische Spelen betekent, wat voor een impact dit heeft, moet je het zelf meemaken om echt te begrijpen. Achteraf is alles wat hij mij verteld heeft, waar. Met name alles erom heen. Het is zo groots! De hele wereld kijkt mee. Op een EK of WK is dat toch heel anders, dat weet ik nu. En dat vond ik al zo indrukwekkend, maar kwam er ook achter dat op dergelijke toernooien de aandacht veel minder is. Ja natuurlijk wel van de hockeyliefhebbers, maar er zijn ook zat mensen die hier niet mee bezig zijn. En dat is op de Spelen anders. Het was dan ook heel erg lastig om in het begin een goede balans te vinden. Maar naarmate het toernooi verder ging, vonden we die balansbeter en speelden we ook beter. ‘’
Partner de Wijn zat op de tribunes en genoot. ‘’Maar het is misschien nog wel intensiever dan dat je zelf speelt. Ik vond het emotioneel heel bijzonder en was het einde van de week dan ook echt gesloopt. Voorafgaande hebben we er veel over gesproken en heb ik de ervaringen kunnen delen van de bijzondere Corona Spelen in Tokio waar de angst regeerde, en het verschil tussen de spelen in Londen (2012) en Rio de Janeiro (2016). Zoals ze zelf net zei, je moet het zelf meemaken. Renée heeft een groot relativeringsvermogen wat haar helpt.’’
En daar zitten ze dan, een gouden duo op en naast het veld. De boardingroom van het EnergyPlatform, waar De Wijn medeaandeelhouder van is, is absoluut niet het eindstation. De Wijn blijft voorlopig bij Kampong en doet in het dagelijks leven dat wat hij op het sportveld ook graag doet. Het vitaliseren van de werknemers in middelgrote en coöperatieve bedrijven, zodat ze beter presteren en beter voor de dag komen. Van Laarhoven rondde in januari haar master Nutrition en Health af en gaat hoogstwaarschijnlijk bij Nutricia aan de slag. Hier gaat zij parttime werken aan de relatie tussen voeding en gezondheid en dan met name bij kinderen. ‘’ Ik vind het fijn om nu een tijdje ook wat anders te doen dan alleen maar hockey. Ik heb behoefte aan nieuwe uitdagingen en leerdoelen naast het hockey. Maar hockey blijft voorlopig uiteraard een groot deel van mijn leven beheersen.’’