Onze Toppers
Zie op deze pagina alle verschillende toppers die zich voor dit project inzetten! Zij beoefenen allerlei verschillende sporten, maar zijn stuk voor stuk enthousiast om hun verhaal te delen en clinics te verzorgen. Voor vragen kan je altijd contact opnemen het contactpersoon onderaan deze pagina.
Kevin Gadellaa
Hoi, Ik ben Kevin Gadellaa. Ik ben 20 Jaar oud en ik kom uit Utrecht. Ik ben profvoetballer bij FC Utrecht en ik ben hier keeper. Ik speel sinds 2020 bij FC Utrecht en heb een lopend contract tot 2027. Mijn doel is uiteindelijk om te spelen in het eerste van FC Utrecht!
Ik ben van kleins af aan al groot voetbalfanaat, overal waar ik was had ik een bal. Ik ben begonnen met voetballen bij PVCV Vleuten en heb daarna de stap naar PSV Eindhoven gemaakt. Ik heb 5 jaar bij PSV gespeeld en heb daar veel geleerd als kind, ik heb na de 5 jaar de overstap gemaakt naar Vitesse en heb daar 3 jaar gevoetbald. In Arnhem heb ik ook een leuke tijd gehad en veel mooie dingen meegemaakt. Ik maakte na mijn periode bij Vitesse de overstap naar FC Utrecht en ik ben nog steeds erg blij dat ik die stap heb gemaakt. Bij deze club heb ik mijn eerste stappen richting het profvoetbal gezet door middel van m’n eerste jeugdcontract en het maken van mijn debuut in het betaald voetbal.
Laatst heb ik mijn contract verlengd met 3 jaar en dit geeft mij de mogelijkheid om te werken aan mijn hoofddoel: spelen in FC Utrecht 1.
Mijn hoogtepunten tot nu toe:
– tekenen eerste en tweede profcontract.
– trainingskampen met eerste elftal.
– debuut betaald voetbal op 18-jarige leeftijd.
Wouter Eijkman
Een aantal jaar geleden begon ik met fietsen als revalidatie. Dat dit uiteindelijk leidde tot een topsportcarrière, had ik nooit (meer) verwacht. Wel heb ik er vanaf dat ik jong was altijd van gedroomd. Aan (para-)wielrennen heb ik nooit gedacht.
Tijdens mijn eerste NK tijdrijden en NK weg, behaalde ik mijn eerste medailles. In 2021 werd ik geselecteerd voor het EK in Oostenrijk, na een top 15 notering in de World Cup, winst in een Europa Cup en ook nog een tweede plaats in een Europa Cup. Op het EK werd ik twee keer 5e. Ik werd geselecteerd voor het CTO van NOC*NSF/TeamNL/KNWU en vanaf dat moment volg ik een fulltime topsportprogramma op Sportcentrum Papendal.
Afgelopen jaar, 2023, heb ik ondanks een aantal valpartijen op ongunstige momenten toch ook een aantal mooie resultaten behaald. In Huntsville, Alabama (Verenigde Staten) haalde ik weer twee
keer de top 15 tijdens de World Cup, werd ik 2e en 3e tijdens een Europa Cup in Púchov (Slowakije) en werd ik 2e tijdens de ParaPanne Cycling Days. Ook werd ik weer geselecteerd voor het EK. Ik werd twee keer 6e en dat nadat ik een maand eerder op een motorkap van een auto belandde. Ik stond weer bij de beste 20 renners op de UCI-ranking.
In 2024 ga ik weer voor mooie internationale resultaten. Een aantal van mijn ultieme dromen heb ik al verwezenlijkt. In 2024 wil ik die weer halen en verbeteren en wil ik nog meer ultieme dromen behalen. Wat die zijn? Dat vertel ik graag aan jullie!
Wat ik jullie al wel kan zeggen: “Geloof in jezelf en leef je droom. Als je ervoor gaat, kan je veel bereiken!”
Joska le Conté
Ik heb in het verleden verschillende sporten gedaan: schaatsen, turnen, korfbal, tennis. Op twaalfjarige leeftijd heb ik ervoor gekozen om verder te gaan in de atletiek, waar ik al op mijn zevende mee begonnen was. In het begin focuste ik op de meerkamp, maar toen ik oud genoeg was voor het onderdeel polsstokhoogspringen, werd dit mijn specialisatie. Hiermee ben ik verschillende keren Nederlands kampioen geworden bij de junioren. Toen ik in 2006 in aanraking kwam met skeleton tijdens een scouting cup in Harderwijk voor zowel skeleton als bobslee, ben ik overgestapt naar de skeleton sport. Voor skeleton is ook sprinttraining benodigd, dus atletiek is hiervoor de perfecte basis.
Het eerste jaar ben ik begonnen in de Europacup. Een jaar later ging ik een stapje hoger richting de Intercontinentalcup. En met de resultaten die ik hier behaalde kwalificeerde ik me voor de World Cup. Mijn beste prestaties zijn een 5e plaats op het EK, een vijfde plek op het WK junioren en twee keer een 7e plaats in de World Cup.
Na het seizoen 2017/2018 ben ik gestopt als topsporter, maar gestart als coach in het skeleton. Met veel plezier coach ik nu een internationaal team.
Roos Hoogeboom
Mijn sportcarrière begon met Wintertriathlon. De eerste wintertriathlon won ik meteen. Vervolgens werd ik 2 maal Nederlands Kampioen Wintertriathlon (in 2013 en 2014) en won ik de Carvalho Winter series (een klassement over wedstrijden in NL en Duitsland (Inzell)).
Omdat ik vooral sterk was op de fiets, besloot ik te focussen op het wielrennen. Ik ben dus pas op mijn 29e mee begonnen. Ik vond het leuk en blonk vooral uit in heuvelachtig terrein. In 2014 eindigde ik in de top tien in Tsjechische rittenkoers Tour de Feminin.
In 2016 reed ik mijn eerste Giro Rosa, in dienst van de Spaanse UCI-ploeg Bizkaia-Durango. De Giro Rosa is een tiendaagse etappekoers in Italië. In de Copa de España (Spaanse topcompetitie) werd ik vierde in het eindklassement. In de grote koersen werk ik voor de kopvrouwen. Soms kan ik voor eigen succes gaan. Recent heeft ik 2 top-15 klasseringen in een UCI-koers behaald en stond ik op het podium in de Volta Limburg Classic.
Momenteel ben ik profwielrenster bij de Nederlandse UCI-Ploeg Biehler Pro Cycling. Ik maak de jonge rensters wegwijs op het hoogste niveau. Ook had ik persoonlijk succes, dit seizoen, met een 7e plaats in een etappe van Vuelta Burgos en won ik de prijs van de de strijdlust in de WorldTour race Emakumeen Bira.
Foto’s: Petra ter Veer
Jelle Horsman
Mijn naam is Jelle Horsman en ik ben 19 jaar oud. Toen ik klein was wilde ik altijd profvoetballer worden bij FC Utrecht. Ik heb tot mijn negende gevoetbald bij VVIJ. Na het voetballen vroeg een vriend van mij of ik een keertje mee wilde trainen bij een vriendjestraining bij zijn handbalclub. Na de training was ik gelijk verkocht. Ik wilde handballer worden. Ik begon bij Shot-73 in IJsselstein en daar bleef ik tot ik 18 jaar oud was.
Inmiddels speel ik bij Handbal Utrecht, wat de jeugdopleiding is van Handbal Houten. Handbal Utrecht is sinds 2021 een samenwerking van handbalclubs uit de provincie Utrecht en hier komen de beste handballers uit de omgeving samen in een jeugdteam. Ik speel hier sinds 2021 in de Eredivisie voor de jeugd en afgelopen seizoen zijn we twaalfde van Nederland geworden. Met het team ga ik dus het hele land door voor wedstrijden: van Friesland tot Limburg. Naast Handbal Utrecht mag ik ook af en toe meedoen met de Heren van Handbal Houten in de Eredivisie. Het is gaaf om daar ervaring op te kunnen doen.
In mijn team sta ik op de linker opbouw en dat betekent dat ik voor de doelpunten moet zorgen. Ook ben ik aanvoerder van het team en probeer er dan ook alles aan te doen om samen met mijn team het hoogst haalbare te bereiken en uiteindelijk door te stromen naar het eerste van Handbal Houten en de Eredivisie te winnen.
Renee van Laarhoven
Mijn naam is Renee van Laarhoven, 25 jaar en hockeyster van het Nederlands elftal en SV Kampong dames 1. Als klein meisje van 4 stond ik al elke dag op het veld met bal en stick gedreven door één grote droom; uitkomen voor het Nederlands hockeyelftal.
In de jeugd van Tilburg begon mijn droom langzaam werkelijkheid te worden toen ik voor het eerst op 15-jarige leeftijd het oranje tenue aan mocht trekken bij Nederlands team onder de 16 jaar. Na alle jeugdselecties doorlopen te hebben en meerdere tegenslagen overwonnen te hebben werd op 17 November 2018 mijn droom écht werkelijkheid toen ik mijn debuut mocht maken op de Champions Trophy in Changzhou (China). Niet alleen speelde ik daar mijn eerste interlands op het hoogste niveau, ook mocht ik voor het eerst bij de senioren de gouden medaille om mijn nek hangen.
Inmiddels begin ik aan mijn vijfde seizoen bij SV Kampong in de hoofdklasse, waar ik er alles aan doe om mezelf zo optimaal mogelijk te blijven ontwikkelen om mijn volgende ultieme droom werkelijkheid te kunnen laten worden: meedoen aan de Olympische Spelen.
Foto: Willem Vernes
Djoke van Marum
Mijn naam is Djoke van Marum. Op 26-jarige leeftijd heb ik na een operatie en later na een infuus CRPS (Complex Regionaal Pijn Syndroom) gekregen in mijn rechterbeen en linkerarm. Dit betekent dat ik een spalk voor mijn arm en been draag en dat ik veel gebruik maak van een rolstoel. Ik deed al veel aan sport: waterpolo, volleybal en tennis. En nadat ik CRPS kreeg, werd mijn sport rolstoeltennis en paravolley.
Vanaf 1992 heb ik in het Nederlands Dames Paravolleyteam gespeeld. Met het team ben ik 4 keer Wereldkampioen en 7 keer Europees Kampioen geworden. Daarnaast hebben we nog veel andere prijzen gewonnen. Ik ben naar vier Paralympische Spelen geweest. In Athene haalden we zilver, in Beijing brons, in London de vierde plaats en in Rio werden we zesde.
In 2018 op het WK heb ik na 333 interlands afscheid genomen van het Nederlands team. Ik kreeg de gouden bondspeld van de Nevobo. Ik volleybal nog steeds bij VV Allvo. En daarnaast heb ik een nieuwe passie gevonden: paratriatlon (zwemmen, fietsen en wheelen). Verder doe ik aan kracht- en fitnesstraining, atletiek en rolstoeltennis.
In het dagelijkse leven werk ik als leerkracht bij Koninklijke Visio. Ik geef volwassen mensen met een visuele en verstandelijke beperking o.a. braille-les en computertraining met hulpmiddelen.
Elke van Meer
Sport speelde altijd al een grote rol in mijn leven. Ik deed aan turnen, paardrijden, hardlopen, skaten en ik was altijd buiten te vinden om te spelen met de buurtkinderen. Naast het samen sporten en spelen vond ik het ook erg leuk om andere kinderen nieuwe vaardigheden te leren. Zo organiseerde ik o.a. skate trainingen op het plaatselijke pleintje en gaf ik turnles bij de turnclub.
In het twee jaar van het CIOS maakte ik kennis met de rugby sport. We kregen een clinic van een oud Nederlands teamspeler en ik wist het meteen. Ik ga op rugby! Mijn turn achtergrond bleek een goede basis toen ik begon met rugbyen en al snel werd ik ontdekt. Inmiddels heb ik meerdere EK’s gespeeld, vrienden voor het leven gemaakt, stond ik op het eerste WK rugby voor vrouwen, heb ik vele prijzen gewonnen op verschillende toernooien en ben ik afgelopen jaar genomineerd voor speelster van het jaar.
Rugby heeft mijn ook belangrijke kernwaarden meegegeven zoals: respect, discipline en kameraadschap. Kernwaarden en vaardigheden die ook aan bod komen in mijn lessen als docent bewegingsonderwijs die kinderen hun hele leven lang kunnen gebruiken.
Marloes Nijhuis
Op mijn zevende volgde ik mijn eerste waterpolo training bij Z&PC Heidelberg in Borne. Dit was het begin van een mooie waterpolo carrière met heel veel mooie momenten, maar ook teleurstellingen. Op mijn 12e werd ik geselecteerd voor Jong Oranje, een grote eer. Ik kon het mij niet voorstellen dat ik ooit aan een internationaal toernooi mee zou mogen doen, niets was minder waar. Na meerdere EJK’s en WJK’s te hebben gespeeld en medailles te hebben gewonnen werd ik op mijn 18e uitgenodigd voor de A-selectie.
Mijn eerste echte grote toernooi met de senioren speelde ik in 2010, het Europees kampioenschap in Zagreb. We wonnen een bronzen medaille. Daarnaast had ik natuurlijk ook een olympische droom, helaas is die droom nooit uitgekomen. Hoe dichtbij we ook waren… de wedstrijd die we moesten winnen voor kwalificatie verloren we nipt… een enorme teleurstelling, maar ook dit hoort bij topsport. In mei 2019 besloot ik, na 10 jaar onderdeel te zijn geweest van het Nederlands dames waterpoloteam, te stoppen met topsport. Uiteraard stop ik niet volledig met waterpolo, ik speel nog in Gouda bij GZC DONK, de club waarmee we afgelopen jaar landskampioen zijn geworden.
Naast mijn drukke waterpolo leven heb ik heel erg hard mijn best gedaan voor de studie Sociaal Pedagogische Hulpverlening. Naast dat ik heel veel energie krijg van waterpolo, krijg ik dat ook van het werken met kinderen. Ik vind het leuk om ze te motiveren, naar ze te luisteren en mijn verhaal met ze te delen.
Shareen Richardson
Hoi, ik ben Shareen Richardson en kom uit Amersfoort. Ik begon met judo op mijn 7e, omdat mijn vader het belangrijk vond dat zijn dochter zich kon verdedigen. Wat begon als een hobby werd een passie. En mijn passie werd uiteindelijk topsport, toen ik op 16-jarige leeftijd mijn eerste Nederlandse titel behaalde. Dit was het begin van mijn internationale judo carrière. Diverse (inter)nationale medailles zorgde ervoor, dat ik bij de top hoorde van Nederland. Dit resulteerde o.a. in 5 Nederlandse titels in twee verschillende gewichtsklassen en benoeming van sportvrouw van het jaar in Amersfoort.
Op mijn 28e vond ik dat het tijd werd om me te richten op een maatschappelijke functie. Nu werk ik als vitaliteitscoach en help ik mensen op basis van voeding, beweging en ontspanning om tot de juiste mindset te komen. Dat laatste heb ik voornamelijk geleerd, tijdens mijn topsportcarrière. In 2018 heb ik meegedaan met de wereldkampioenschappen veteranen in Mexico en heb ik mijzelf kunnen bekronen met de wereldtitel. Al met al kijk ik terug op een leuke en mooie periode. De liefde voor judo zal nooit vergaan.
Collin Vermooij
Mijn naam is Colin en ik doe aan powerliften! Powerliften is een sport waarbij je zo zwaar mogelijk probeert te squatten, bankdrukken en deadliften. Hierbij eet ik ook heel veel, ik ben dan ook al van een lichaamsgewicht van 65kg naar een gewicht van 105kg gegroeid! Ik ben nog redelijk jong, ik ben geboren in2003, maar heb al aardig wat wedstrijden onder mijn riem. Ik ben voorheen twee keer derde geworden van Nederland en eenmaal tweede in de categorie onder de achttien. Echter, ik ben hard aan het strijden om ook in mijn nieuwe leeftijdsklasse, junioren (tussen negentien & drieëntwintig), omhoog te kruipen op de ranglijst.
Ik houd heel erg van mijn sport omdat ik telkens mijn grenzen kan verleggen. Soms zorgt dit ook voor verbazing vanuit mijzelf. Ik ben heel erg fan van plezier binnen mijn trainingen en moedig andere aan hetzelfde te doen. Verder probeer ik op een gebalanceerde en leuke manier toch elk belangrijk aspect toe te passen om maximale resultaten te behalen.
Hiernaast studeer ik fysiotherapie, waarmee ik later mensen hoop te helpen richting hun eigen doel. Om dit sport specifieker te maken volg ik op dit moment de minor Performance Development in Young Athletes, waar ik veel leer over de ontwikkeling van jonge atleten en hoe ik deze kan maximaliseren! Daarnaast coach ik ook mensen binnen het powerliften en andere fitness gerichte doelen.
Over het algemeen ben ik een jonge, gemotiveerde kerel die plezier even belangrijk vindt als resultaat. Ik hoop veel mensen te kunnen helpen met mijn kennis en ervaringen!
Daniël Sterk
Mijn naam is Daniël Sterk, 18 jaar oud. Ik was als kind al erg druk en wilde graag gaan sporten. Zo bracht mijn zus me een keertje mee om te trainen bij een handbalclub toen ik net vijf jaar oud was. Ik raakte gelijk verliefd op de sport en ik werd lid van Shot ’73 in IJsselstein. Na een paar jaar kwam ik erachter dat al dat rennen niet echt voor mij was, maar handbal was nog steeds wel een van mijn favoriete dingen om te doen. Zo belandde ik tussen de palen begon mijn avontuur als keeper.
Er is in de handbal altijd een tekort aan keepers, en zo ook bij Shot. Zo moest ik altijd bij een team hoger meedoen en met de oudere jongens. Dit vond ik alleen maar leuk, want de uitdaging vond ik geweldig. Ons team werd beter en beter en wilde ook hogerop gaan handballen. Na een combinatie met twee andere regioclubs kwam ik terecht in de landelijke jeugddivisie. Waar mijn avontuur als topsporter begon en trainde ik week in week uit met de beste keepers van de Heren 1 van Houten die Eredivisie spelen. De droom zat er toen in, ik moest ook zo hoog komen.
Na een half jaar meegespeeld te hebben in de combinatie, was het tijd voor de transferperiode in januari. Ik schreef mij gelijk over naar Houten in de hoop dat mijn talent gezien werd door de trainers. Na veel trainen kwam die kans er en mocht ik mee met de Heren 2 die eerste divisie spelen. Hier mocht ik al snel een paar keer invallen. Ook mocht ik dit seizoen onder een nieuwe coach drie wedstrijden meedoen met Heren 1 in het voorseizoen, een bizar leuke ervaring.
Ik ben dit seizoen nog gemotiveerder dan ooit tevoren en heb mijn doelen gesteld. Ik wil de Eredivisie zelf ook halen en misschien wel hoger. Misschien een gestoorde droom, maar wij keepers moeten sowieso wel een beetje gestoord zijn.
Jacobine Klerkx
Mijn naam is Jacobine Klerx. Ik ben professioneel basketballer en sinds 2017 heb ik gebasketbald in verschillende landen in Europa. Ook kom ik uit voor het Nationaal team 5×5 en 3×3. Basketballen doe ik al sinds ik zes ben. Ik werd door mijn ouders meegenomen naar de sporthal en sindsdien is basketball altijd een groot deel van mijn leven geweest. Van de jeugd eredivisie in Nederland en verschillende jeugd Europese Kampioenschappen met het nationaal team tot uiteindelijk de Nederlandse Eredivisie en zelfs twee keer kampioen van Nederland worden. Daarna begon mijn avontuur in het buitenland, mijn hobby werd toen mijn werk. Daar trainde ik vaak twee keer per dag en speelde ik een of twee wedstrijden in de week. Een ontzettend leuke ervaring, waar ik nog steeds trots op ben.
In 2017 behaalde ik met het nationaal team 3×3 een bronzen medaille op het EK in Amsterdam. Nu train ik bij het fulltime programma 3×3 in Amsterdam, waar we ons proberen te kwalificeren voor de Olympische Spelen in 2024.
Simon den Braber
Hoi! Mijn naam is Simon den Braber, ben 21 jaar, woon in Woerden en doe aan triathlon. Voordat ik ervoor heb gekozen om mezelf volledig te richten op triathlon heb ik veel andere sporten gedaan.
In 2013 maakte in mijn triathlondebuut tijdens een jeugdtriathlon in Leidschendam. Ik was overgehaald om mee te doen door mijn oudere broer en omdat ik toch alle onderdelen al beheerste dacht ik dat ik het ook wel zou kunnen. Dat bleek inderdaad het geval! Het was erg zwaar, maar het halen van de finish gaf een enorme kick! In 2018 heb ik besloten om me volledig toe te leggen op triathlon. In 2018 maakte ik mijn debuut op het hoogste niveau van Nederland in de Eredivisie en mocht ik deelnemen aan de Europese kwalificatiewedstrijd voor de Youth Olympic Games. Daarnaast heb ik als junior nog deelgenomen aan verschillende Europese wedstrijden. In 2021 ben ik met mijn team TriMates Utrecht landskampioen geworden in de Eredivisie en werd ik 22e en 20e op de Nederlandse kampioenschappen. Het hoogtepunt van seizoen 2022 was het winnen van mijn thuiswedstrijd in Woerden in een parcoursrecord. Ik vind het prachtig om telkens weer een stukje beter te worden en het mooie aan triathlon is dat je daar bijna nooit klaar mee bent.
Naast fanatiek triathleet ben ik ook derdejaars filosofie student aan de Universiteit van Utrecht, spreek ik graag af met vrienden en hou ik van koken. Soms is het moeilijk om hierin een goede balans te vinden, maar ook dat is, net zoals beter worden in sport, een leerproces.
Heb je vragen over dit onderwerp?
Op zoek naar het sportaanbod in Utrecht?
Alle sportaanbieders en sportactiviteiten vind je op
Doe mee in Utrecht
